Boys, a photo by OZ in OZ on Flickr.
ÖGRENECEGIN
ÇOK
SEY
VAR
I.
Sen
görmedin
çocuğum
Görmedin
daha
gün
nasıl
doğar,
Nasıl
dağılır
karanlık.
Köpüklerin
içine
gizlenmistir
aydınlık
Serin
çiğ
taneleri
Birer
birer
çıkarır
hepsini
açığa.
Bir
görsen
bir
bilsen
gün
nasıl
doğar
Sevdalısı
olacaksın
sabahların.
Yum
gözlerini
uyu.
Daha
vakti
gelmedi
tanısmanın
Bir
sevda
ki
bu
Hep
ömründen
çalar.
II
Sen
daha
bilmiyorsun
çocuğum
Neler
yapabilir
insanoglu
sırf
diliyle
bile.
Sen
bi
ananin
memesini
tutmayı
bilirsin
Bir
de
ağlamayı.
Sen
daha
tanımıyorsun
ağzındaki
bu
silahı.
Hele
bir
ersin
aklın
çok
geçmeden
seytan
gelir
doldurur.
Kanma
çocuğum
inanma
ona.
Mermilerin,
Sadece
dikeni
olsun
Gülden
sözcüklerinin.
III.
Sen
daha
sevmedin
çocuğum
Tanısmadın
yüreğinde
izler
bırakan
Kor
metalleriyle
sevdanın.
Sen
daha
istemeyi
öğrenmedin
Bir
insanı
günahıyla
ve
sevabıyla
Görmedin
daha
kendini
bir
baskasının
gözüyle
Bir
baskasının
değildi
aynadakı
yarın
Daha
bilmiyorsun
ask
Bir
dokunusu
ile
nasıl
açtirir
Bütün
çiçeklerini
içindeki
bahçenin.
Korku
ve
kıskançlık
sağır
ve
dilsiz
kardesleridir
askın.
Sen
daha
sevmedin
çocugum
Ne
desem
yavan
kalır.
IV.
Sen
daha
görmedin
çocuğum
Yüklerinden
boynu
bükülmüs
basakları.
Bir
küçük
domatesi
sevmedin
daha
O
arsız
yesiliyle.
Topraği
oksamadın
bir
bebek
gibi
Bilemezsin
bir
tohuma
ne
kadar
benzediğini.
Üzümleri
seversin
elbet
Ama
bir
asma
gölgesindeki
huzur
Yabancıdır
henüz
sana.
Kar
yağınca
sevinirsin
de
Bilmezsin
her
bir
kar
tanesinin
Olağanüstü
güzelliğini.
Sen
daha
tanısmadın
çocuğum
doğayla.
Bir
ömür
yetmez
simdiden
ısık
tutmalı
Bu
muhtesem
yolculuğa.
(1.1.1997)
No comments:
Post a Comment